Welkom op mijn persoonlijke website

! Under construction !

Graag neem ik je mee in mijn wereld.

Kijk rond, sta stil & verwonder.

- - -

Een wereld van:

- muziek

- natuur

- geloof

- filosofie

- reisverhalen

- gedachten

- fotografie

Wanneer ik in de bergen wandel, ervaar ik iets dat groter is dan ikzelf. De stilte daar is geen leegte, maar volheid - een aanwezigheid die alles draagt. Elke bergwand, elke windvlaag, elk straaltje licht lijkt deel van een groot geheel dat zich niet laat bezitten of verklaren.

Er is ook een gevoel van non-urgentie. De mens als nietig wezen doet er hier niet toe. Dat voelt echt als een andere wereld dan de Hollandse polder, waarin iedere vierkante meter een bestemmingsplan kent, maakbaar is en al dan niet aangeharkt. In de wilde natuur hebben we niet zoveel toe te voegen, zijn we te gast en moeten we meedeinen op het ritme van de seizoenen. Als we dat niet doen worden we zelf onderdeel van de onverbiddelijke en strenge voedselketen. Oplettendheid is dus geboden en uiteraard respect voor de omgeving.

De filosoof Martin Heidegger sprak over het “laten-zijn” van de dingen: de kunst om de wereld niet te willen beheersen, maar haar te ontvangen zoals zij is. In die ontvankelijkheid voel ik iets van de grootsheid van de schepping. Niet alleen als natuur, maar als openbaring - als een glimp van de Schepper zelf.

De Franse denker Merleau-Ponty schreef dat wij niet losstaan van de wereld, maar dat de wereld in ons ademt. Dat voel ik sterk in de bergen: ik ben niet slechts toeschouwer, maar deel van dat ademende wonder. En in die eenheid klinkt iets door wat ik niet anders kan noemen dan heilig.

Wanneer ik achter het orgel zit, herken ik datzelfde mysterie. De pijpen vullen zich met lucht, de ruimte met klank, en ik word zelf tot een instrument van iets dat groter is dan mijn wil of kunde. Nietzsche noemde muziek “de ware stem van het leven”, maar voor mij is ze meer dan dat: ze is de adem van de Schepper, tastbaar geworden in toon en trilling.

De Deense filosoof Kierkegaard schreef dat de mens pas echt leeft wanneer hij zich durft over te geven aan wat hem overstijgt. In die overgave - wandelend door de bergen of met handen en voeten spelend op een  groot pijporgel - ervaar ik dat ik onderdeel ben van iets groters. De puurheid van de schepping is geen afstand, maar nabijheid. Ze spreekt in stilte, in klank, in licht.

En soms, heel even, verdwijnt het onderscheid tussen Schepper, schepping en mens. Dan is er alleen nog adem, muziek, leven - éénzelfde stroom van zijn.

Muziek

Schrijven